Boeing AH-64 Apache |
---|
AH-64D Longbow Apache |
Τύπος | Ελικόπτερο Στρατιωτικής Χρήσης |
---|
Κατασκευαστής | Boeing Defense, Space Security |
---|
Χώρα προέλευσης | ΗΠΑ |
---|
Παρθενική πτήση | 30 Σεπτεμβρίου 1975 |
---|
Πρώτη παρουσίαση | Απρίλιος 1986 |
---|
Κατάσταση | Σε υπηρεσία,στην παραγωγή |
---|
Κύριος χειριστής | Αμερικανικός Στρατός |
---|
Παραγωγή | 1983-σήμερα |
---|
Μονάδες που παρήχθησαν | 1174 ως το Φεβρουάριο του 2010 |
---|
Κόστος μονάδας | AH-64A: $20 εκατομμύρια (2007).AH-64D(αναβάθμιση): $18 εκατομμύρια (2007). |
---|
Παραλλαγές | AgustaWestland Apache |
---|
Το Boeing AH-64 Apache (
ελληνικά:
Μπόινγκ ΑΗ-64 Απάτσι) είναι επιθετικό
ελικόπτερο στρατιωτικής χρήσης, που αρχικά κατασκευαζόταν από την McDonnell Douglas. Πρώτη φορά πέταξε στις 30 Σεπτεμβρίου 1975.
Ιστορία
Αρχικά αναπτύχθηκε ως μοντέλο 77 από τη Hughes Helicopters, για το πρόγραμμα εξελιγμένων επιθετικών ελικοπτέρων του στρατού των Ηνωμένων Πολιτειών. Ο Αμερικανικός Στρατός επέλεξε το AH-64 το 1976 για την αντικατάσταση του AH-1 Cobra και ενέκρινε την παραγωγή του από τη Hughes Helicopters το 1982.Το 1984 η Hughes Helicopters εξαγοράστηκε από την McDonnell Douglas που συνέχισε την εξέλιξη και παραγωγή του ελικοπτέρου μέχρι το 1997 όταν και συγχωνεύθηκε με τη Boeing. Κύριος χρήστης είναι ο στρατός των ΗΠΑ αλλά υπηρετεί και σε άλλες χώρες όπως η
Ελλάδα,
Ιαπωνία,
Ισραήλ,
Ολλανδία,
Σιγκαπούρη και στο
Ηνωμένο Βασίλειο ως το AgustaWestland Apache. Μέχρι σήμερα έχουν παραχθεί πάνω από χίλια ελικόπτερα αυτού του είδους. =
Περιγραφή

Ελικόπτερο AH-64D Apache στο Ιρακ
Το AH-64 Apache είναι δικινητήριο ελικόπτερο, μονού στροφείου,τεσσάρων πτερυγίων και πλήρωμα των δύο ατόμων.Διαθέτει σύστημα αισθητήρων τοποθετημένο στη μύτη του αεροσκάφους για απόκτηση στόχου και νυχτερινή όραση. Είναι οπλισμένο με ένα πυροβόλο όπλο M230 των 30 χιλιοστών που βρίσκεται ανάμεσα στο σύστημα προσγείωσης και κάτω από τη άτρακτο του αεροσκάφους. Έχει τέσσερα εξωτερικά σημεία τοποθέτησης AGM-114 και Hydra 70 πυραύλων στα πτερύγια.Το AH-64 διαθέτει επίσης διπλό και τριπλό-εφεδρικό σύστημα για τη βελτίωση της βιωσιμότητας του αεροσκάφους και του πληρώματος, καθώς και περισσότερες πιθανότητες επιβίωσης για τους πιλότους σε περίπτωση σύγκρουσης